![[ Met thee wordt geen kunst gemaakt ]](images/kunsttitel.gif) Wat kunst is, beste lezer, weten we na veertien afleveringen van deze rubriek nog steeds niet. En ook aan het eind van deze vijftiende aflevering zullen we er niet achter zijn gekomen. Maar ach, als we gaandeweg toch nog wat pret weten te maken, maakt dat eigenlijk geen reet uit. Om te beginnen: Is dit kunst? Met een webcam van honderdvijftig gulden vijftien foto's van jezelf maken, die je vervolgens met wat muisklikken groen koeleurt, zoals ik twee maanden geleden deed? 
Geen kunst, denkt u misschien in eerste instantie, en: ik zou zo'n foto niet eens gebruiken voor een contactadvertentie. Maar pas op: er zijn musea voor minder dan vijftien korrelige .JPG's uit de grond gestampt. Dit doet mij weder denken aan de volgende anekdote, die ik drop in een Lex Goudsmit-stylee:
Een jaar of twee geleden, tijdens een diner in café Dizzy's in het Rotterdamse stadje R., hoorde ik de schuin tegenover mij gezeten kunstenaar Tilde Real, die overigens een opmerkelijke gelijkenis vertoont met Chewbacca, een kwartier lang fulmineren over een andere kunstenaar, die dertigduizend gulden subsidie en een tentoonstelling had gekregen, louter op basis van vier foto's waar hij een standaard Photoshop-filter overheen had gelegd. De getormenteerde Tilde Real schoot over dit grove onrecht in zo een enorme kolerie, dat de stukken kipsaté uit zijn mond vlogen; vlezige projectielen werden het, die een elipsvormige baan door het etablissement beschreven en een eindje verderop op de vloer belandden, in een vorm die men gerust een installatie kon noemen. Kunstenaar ben je blijkbaar vierentwintig uur per dag, ook tijdens het eten, al is dat in Dizzy's dan niet gesubsidieerd. (Tilde Real kwam pas weer enigszins tot rust toen de eveneens bij het ongedwongen samenzijn aanwezige kunstenaar Jeroen Bosch het gesprek wederom op het onderwerp 'Nedstattellers en hoe ze te manipuleren' had weten te brengen.) Later die avond struikelde een licht aangeschoten ambtenaar van de gemeente over de door Tilde Real uitgespuugde installatie. De week daarop werd het Rotterdamse stadje R. benoemd tot culturele hoofdstad van Europa. Toeval? Nu we toch bezig zijn presenteer ik maar meteen een tweede, huiveringwekkende anekdote, na lezing waarvan ik minstens twee nachten wakker heb gelegen. Uit het boek Uit onbetrouwbare bron - de mooiste missers in de media van Theo Dersjant (uitgeverij Plataan, Zutphen 2000): Wat je ziet is niet altijd wat je ziet. Dat mag de conclusie zijn na herlezing van een diepgravende recensie van kunstredacteur Eric Bos van het Nieuwsblad van het Noorden. Zijn ogen lieten hem in de steek toen hij op 5 juli 1982 een buitenexpositie van beelden in zijn krant beschreef. 'Sommige kunstenaars gingen dit keer zelfs de diepte in, zoals Dook van der Heyden met twee grafkuilachtige gaten in de aarde,' noteerde Bos in zijn krant. Even verder: 'Akkerkunst, daar lijkt het nog het meest op, plaggen en zoden, al of niet op een kruiwagen gefatsoeneerd en daarmee landschapssymbool geworden.' Een dag later kwam de krant met een hilarische rechtzetting in een amper leesbaar klein letterje: 'Gisteren stond er in deze krant een bespreking van de buitententoonstelling Monumentaal in het Rosarium in Winschoten. Naar nu blijkt is een deel van de geplaatste sculpturen nog niet af of zelfs nog helemaal niet geplaatst. Het gaat daarbij (...) om objecten van Dook van der Heyden en Theo Petimezas, waarvan alleen nog maar de gaten voor de fundamenten zijn aangebracht. Omdat de organisatie op geen enkele wijze de onvolledigheid van de tentoonstelling had aangegeven zijn er tot onze spijt enkele misverstanden in de bespreking geslopen.' Terzake, nu. Het was op een zonnige wintermiddag dat ik een e-mail ontving van Kippfest de HTML-God, opgebouwd uit 'diverse fragmenten die men gerust passages zou kunnen noemen': "[...] Spruitjes eten; en als dat niet helpt kunt u ze altijd nog anaal tot u nemen. Dan worden de spruitjes beter in de bloedcirculatie opgenomen. Van horen zeggen dan. Op andere noot, (spamsgewijs) heeft u behoefte mee te doen aan de foto-oliebeebommel-storyboard achtigisme bewerking van Sneeuwwitje? Kippfest remaked, en heeft behoefte aan variatie in het dwergenaanbod, qua foto's." Welnu, dat leek me wel wat. En toen bovendien bleek dat deze versie van Sneeuwwitje een licht-pornografische inslag zou krijgen, raakte ik helemaal danig opgewonden. Met mijn vorige filmrol nog in het achterhoofd, zag ik het allemaal al voor me als een documentaire op RTL5, uitgezonden rond elf uur 's avonds: een eigen trailer, drie cumshots per dag met lustig in het rond vliegend, sneeuwwit Liefdesvocht en natuurlijk een zwembad vol met leuke opblaasbeesten en fluffers. 
Helaas bleek er van fotograferen op lokatie geen sprake te zijn - Kippfest bliefde bovendien geen cumshots maar mugshots, zodat hij daar vervolgens zelf de rest van het verhaal bij kon tekenen en allerlei dwergen op papier hun tegennatuurlijke wil met elkaar kon laten bedrijven, want dat Kippfest niet de meest fijnbesnaarde kunstenaar sinds Paul van Vliet is, is bij diverse meldpunten discriminatie genoegzaam bekend. Voor alle zekerheid mailde ik dus maar wat instructies bij mijn zelfgemaakte mugshots:
"Gezellie! Helaas meet ik wel minstens 1m90, maar met mijn snowboardmuts op gelijk ik wel enigszins op een dwerg... Hoe hoger het nummer, hoe krankzinniger de Oxysept (op 1 plaatje bedrijf ik de kunst der cunnilingus met een snoer kerstlampjes, zo lijkt het). Over verlichting gesproken. Ik hoop dat u er wat mee kunt. Noot voor bij het tekenen: mijn Geheime Deel is in werkelijkheid zeer dik (met kleine moedervlek) en ongeveer 26 centimeter lang. Hoeveel euro dat is, weet ik niet precies." Nou ja, zoals het een rechtgeaarde kunstenaar betaamt, trok Kippfest zich niks aan van mijn wijzingen, en maakte onder het motto 'Disney niks' een versie van Sneeuwwitje die het origineel volledig ondersneeuwt, dvd-release of niet. Het resultaat is te bewonderen op Kippfests site: Sneeuwwitje![ Maar wat is het? ] |